Zo omstreeks de dag dat we op de kop 25 jaar samen waren, halverwege juni 2022, spraken we voor het eerst over de mogelijkheid dat we niet samen verder wilden. De details zal ik u besparen maar na verloop van tijd spreken we wellicht van “uit elkaar gegroeid”.
Natuurlijk komt zoiets niet uit de lucht vallen, we zaten al een tijdje in de vicieuze cirkel van verwijten maken en elkaar de maat nemen.
Na het besluit kwam een tijdje rouw, vervolgens berusting en uiteindelijk gedoe over hoe je eigenlijk 2 vergroeide levens kan ontvlechten, vooral financieel gezien. En we hebben twee kinderen. Ook niet onbelangrijk 😉 Onder leiding van een mediator hebben we wat knopen doorgehakt. We zijn eruit.
De kinderen en Renate willen graag in het huis in Made blijven wonen. Financieel gezien moet dat net lukken als ik niet al te veel geld meeneem.
Zonder al te veel geld en met de huidige hypotheekrente van 4% is kopen voor mij geen optie en huren vind ik zonde van het geld. Dus wellicht maar eens een oude droom afstoffen: een camper!
Als je dat idee eenmaal in de kop hebt zitten, lees je her en der dat je echt niet de enige bent die voor een nomadenbestaan kiest na een ingrijpende verandering. En ik was al bezig met ontspullen dus dat is mooi – minder – meegenomen.
To zover het verleden, op naar de toekomst.