1 maand weg gewerkt: Brouwerij Feys

“Weg gewerkt”, is dat een goede vertaling van work away in verleden tijd?

Ik zit nu een maand bij Brouwerij Feys in de Westhoek en het bevalt mij -meer dan- prima. De Westhoek is een hele rustige streek waar iets minder dan normaal al veels te gek is. Mijn leven nu is het tegenovergestelde. Ik werk gemiddeld 4 x 5 uur per week op dit project. Daarnaast probeer ik zoveel als nodig aandacht te besteden aan mijn reguliere baan bij D-Hosting.nl. In de weekenden was ik naar Nederland om deel te nemen aan het feestgedruis. December is daarmee geen maand om de balans op te maken, dat doe ik later.

Een enkeltje Nederland (of andersom) is ongeveer 3,5 uur rijden met de camper. Lijkt lang maar die tijd heb ik ook nodig om te schakelen tussen Yin (Nederland) en Yang (België). Een tijdreis tussen twee verschillende werelden, werelden met hun eigen snelheid en voors en tegens. Het rijden met de camper is overigens nog steeds heerlijk relaxed. Goede muziekinstallatie en een asbakje onder handbereik en de vrijheid te doen en laten wat ik zelf wil. Overigens heb ik meer dan eens passagiers die graag naar Brugge, Gent of Antwerpen willen en laatst eentje afgezet in Utrecht. 

Ongeveer 4 weken Feys betekend in mijn geval +/- 20 dagen op het kasteel. Ik heb in die 20 dagen fijne mensen ontmoet. De doorsnee vrijwilliger van Work Away is wereldwijs, houdt niet van gezeur en is bovenal aardig. De enige harde regel in het nomadenbestaan is dan ook “Be Nice”. Veel meer hoef je niet te doen want wie goed doet, wie goed ontmoet. Ik ben niet zo goed in namen dus ik houd een lijstje bij:

Peter BE, Jacky ISR, Sam UK, Maud CAN, Rhiannon WALES, Hannah IRE, Eca Su TAIWAN, Jonne NL, Fernando Sr ARG, Fernando Jr ARG, Manuel SPA, Christian DEN, Savas (AUS), Joseph UK, Simone NL, Lauro ITA, Daniel ITA, Klaske NL, Brendon USA, Vidu Sri Lanka

Ik zou voor een ieder een profiel kunnen schetsen maar sommigen zijn nogal gesteld op hun privacy. Gemiddeld zijn we hier met 10 mensen. Ontbijten, werken en lunchen doen we samen. Nadien ben je vrij om te doen wat je wilt. De meesten hebben geen vervoer dus die komen niet ver, tenzij ik voor taxichaffeur speel. Dus ben ik al een paar keer met wat van die gasten rondgereden. Enige nadeel is dat mijn bierkoelkast leeg is na een uitje. Ze kunnen natuurlijk ook gebruik maken van het openbaar vervoer maar dat is op zijn minst gezegd summier hier in Beveren aan de IJzer. Je komt het dorp wel uit, maar terug?! Op wandelafstand is er ook genoeg te doen en te zien en op de brouwerij zijn er legio mogelijkheden om jezelf te vermaken (poolbiljart, tafeltennis, sauna, kajakken, filmzaal, klussen aan je eigen projecten) dus niemand verveeld zich. En als laatste optie heb je hier natuurlijk ook gewoon WiFi. We hebben 1 wedstrijd gekeken van het WK, voor de rest maalt niemand om beeld. Geluid des te meer, iedere avond gaat de telefoon met spotify rond zodat ieder een nummer in de queue kan zetten. 

Nu Jackie er even tussenuit is ben ik inmiddels degene hier met de meeste ervaring op het kasteel. Gezien ik ook nog een tijdje blijf en de meesten komen en gaan krijg je als vanzelf een leidende rol en als vraagbaak. Dat is erg leuk om te doen. Henrik (de eigenaar) zet de grote lijnen uit en ik zorg ervoor dat iedereen elke dag een taak toebedeeld krijgt die passend is. Dat varieert van koken en het huishouden tot aan specialistisch werk zoals lassen of houtbewerking. Zelf ben ik het manusje van alles en probeer ik taken op te nemen die wat langere tijd vergen. Overigens geef je hier geen taken maar vraag je waar de mensen zin in hebben. Vervolgens geef je wat beleefde opties in wat ze misschien als het uitkomt zouden kunnen doen 😀 Altijd vriendelijk, altijd rekening houdend met en als aan het einde van de dag iets heel anders is gedaan is dat ook prima. Vrijheid blijheid en “Be Nice”!

Afgelopen 2 weken was mijn schema ongeveer als volgt:

06:00 -> Brood afwerken voor ontbijt & vuur maken.
06:30 -> Werken voor D-Hosting
08:30 -> Ontbijt
09:00 -> Werken op de brouwerij
11:00 -> Koffiepauze
13:30 -> Lunch
14:30 -> Werken voor D-Hosting, Boodschappen, dutje, naar het strand e.d.
19:00 -> Diner
20:00 -> Brood voorbereiden voor ontbijt
20:30 -> Gezelligheid (naar de kroeg, aan het haardvuur, goede gesprekken)
00:00 -> Slapen

Vrijdag rond 12:00 inpakken en naar Nederland.
Zondag rond 18:00 inpakken en terug naar Belgie.

Anekdote: Deze week arriveerden Lauro en Daniel met Klaske. Lauro had een pizzeria in Italië en Daniel en Klaske werkten daar. Toen Daniel en Klaske daar vertrokken namen ze Lauro mee, want die zat er mentaal helemaal doorheen omwille van roerige tijden. Pizzeria op slot en op weg naar Alveringem. Hier kregen Lauro en Daniel algauw de rol van kok toebedeeld gezien hun ervaring en voorkeur en dat is een genot. Met de voorraden die er zijn, zetten zij de meest fantastische gerechten op tafel. Pasta Pesto (zonder pesto maar een alternatief met linzen en erwten), diverse pizza’s enzoverder. Bij mijn vertrek afgelopen vrijdag heb ik een kleine speech gehouden en Lauro een kerstcadeau gegeven wat zijn leven compleet zou maken. Bij het aanhoren van de speech kwamen de tranen in zijn ogen, zoveel passie heeft die man. Met trillende handen pakte hij het cadeau uit: Een deegroller van de brocante, diepvriespizza Hawaii en een extra blikje ananas voor de liefhebber. Je had zijn blik moeten zien 😉

Brouwerij Feys: Murphy’s Law

Brouwerij Feys: Murphy’s Law

  “Hé Bas, zin om morgen mee naar Gent te rijden met de Movano en autotrailer om Sam af te zetten en een paar auto’s op te pikken?” 

“Tuurlijk, geen probleem.” 

De volgende dag word ik rond 04:00 wakker want de walstroom van de camper is weer uitgevallen. Ik weet inmiddels waar de stoppenkast is, maar omzetten heeft geen nut. Na 17 x heen en weer gelopen te hebben – door een donker en koud kasteel – lukt het door her en der wat stekkers uit het stopcontact te trekken. Eerst de stekkers in de caravan, later die van de walstroom en als dat nog niet werkt dan maar terugwerken tot aan de stoppenkast. Uiteindelijk de boosdoener gevonden en werkt de kachel weer dus terug naar bed. Oh nee…

Het is reeds tijd om te douchen en te ontbijten. Ik heb gisteren schone nieuwe werkkledij en warm ondergoed gekocht dus ik loop er weer bij als het mannetje. De douche is heerlijk warm, het uit- en aankleden ijzig koud.  

Na het ontbijt rijden we naar Gent en nemen we afscheid van Sam. Even later pikken we een oud golfje uit +/- 1980 op en rijd ik de auto door de wasstraat. Gezien 2 slappen banden ook nog even langs een tankstation om dat te fixen en als alles functioneert ga ik richting Feys, terwijl Henrik nog een andere auto gaat ophalen. 

Onderwijl richting Feys barst een regenbui los. Vanzelfsprekend werken de ruitenwissers niet dus voorzichtig vervolg ik mijn weg. Zonder kleerscheuren bereik ik de brouwerij. Daar tref ik Fernando jr die afscheid neemt van Fernando sr (roepnaam Pèpe). Ik wil ook een hand gaan geven en glij uit in de modder. Tot zover de schone kledij. 

Na de lunch ga ik met Manuël op zoek naar een bank want hij is zijn bankpasje kwijt. Bij het wegrijden met de camper kom ik vast te zitten in de modder. Beste optie is slepen maar efficiënt werken is voor de carrièretijgers dus we zoeken andere oplossingen. Uiteindelijk gaan we toch maar slepen. Bij het slepen doe ik mijn raam omlaag welke vanzelfsprekend niet meer omhoog wilt. Dat is voor later.

Bij de bank aangekomen kan Manuel daar helemaal niets aanvangen met zijn poging tot contactloos pinnen. Ik leg hem uit dat we in België zijn en dan ook nog eens in de Westhoek. Ik geef hem het gewenste bedrag cash en hij maakt het over via online bankieren (nadat hij ingelogd is op mijn WiFi ;-)).

Om dit alles te vieren rijden we naar “In de Vrede” voor een lekkere Westvleteren 12 en een plankje gemengd. Is toch een hele 12 minuten rijden en gelukkig gaat er niets mis. Het is binnen warm en aangenaam. Buiten is het guur en begint het weer te regenen. Herinnert u zich het raam wat niet meer dicht ging…

Weer terug naar het kasteel. Ik doe eerst ff een dutje en mis daardoor het eten. Gelukkig laten we altijd wel een portie over voor mensen die er niet bij zijn (of omdat er te ruim gekookt is en we uit prinicipe niets weggooien) dus ik heb koude edoch heerlijke pizza. 

Dan is het tijd om het raam aan te pakken. Fernando is heel handig met auto’s dus ik besluit hem niet te vragen en zelf aan de slag te gaan. 

Inmiddels is het 22:00 en werkt het raam niet en is de vaste verlichting ook uitgevallen. Zekeringetje? Nou ja, nu eerst een biertje en dan slapen. 

Als alles tegenzit en je hebt toch een leuke dag gehad, hoe mooi is dat? Is sluit af met de toast van Fernando Sr:  “Salute to the simple life!”

Morgen weer zo’n dag. 

(Nawoord: Morste ik net bier over mijn laptop bij het opslaan van dit schrijven?! Zou het echt? Nee toch?)

Mooi Vlaams is niet … #1

Mooi Vlaams is niet … #1

Af en toe zie je in Belgie gebouwen die ietwat ongemakkelijk ogen in de omgeving. Zo ongemakkelijk dat het mooi wordt. 

Brouwerij Feys, aankomst.

Brouwerij Feys, aankomst.

Brouwerij Feys, momenteel niet actief als brouwerij, is een enorm complex van 9000 vierkante meter. Een hoop gebouw, een hoop grond. Gelegen in het verre Westhoek aan de dode IJzer. Mijn eerste inzet bij workaway. Op 1 december vertrek ik uit Made en 4 uurtjes later kom ik aan bij het imposante gebouw. Ik parkeer de camper voor de poort en loop met Kaat een rondje door de buurt. Veel Belgischer kan je het niet krijgen, heerlijk!

Ik bel mijn contactpersoon en wordt binnengelaten. Ik krijg een korte rondleiding: WC, douches, gezamenlijke ruimtes en mag de rest zelf ontdekken. Ik loop door zalen, bibliotheken, fitnessruimte, filmruimte en kom her en der andere “workawayers” tegen. In totaal zijn het er nu 11 waarvan 5 dames en 6 heren. Uit Argentinië, Israël, Nederland en weet ik veel waar nog meer vandaan. Dat kom ik nog wel te weten, of niet. Het is heerlijk los hoe hier met elkaar omgegaan wordt. 

Ik parkeer de camper in de tuin en loop buiten een rondje met Kaat. Kippen, katten, schapen, moestuin, vuurplek, schuurtje (alwaar ook een workawayer verblijft) en nog een andere camper. Via de gezamenlijke app krijg ik de uitnodiging mee te voetballen. We spelen een potje 4 tegen 4. Iedereen geeft elkaar de ruimte en de complimenten voor een slechte pass en excuses voor een lichte overtreding zijn niet van de lucht. Hoe sociaal kan je met elkaar omgaan? Erg fijn. Een uurtje later is het een gelijke stand en afgelopen. Tijd om te douchen en aan te schuiven bij de gezamenlijke maaltijd in de woonkeuken. Rond 21:00 ga ik terug naar de camper en val bijna direct in een lange diepe tevreden slaap.

Ik word wakker op de eerste volledige dag. Ontbijt rond 08:30, werkbespreking en aan de slag. We moeten kinderkopjes versjouwen naar de eerste verdieping alwaar ze gebruikt gaan worden als fundering voor een zelfgemaakte rocket stove. Iedereen pakt een steen en legt hem onder het raam waar ze via emmers en een touw naar boven worden getakeld. Ik pak een kruiwagen en als vanzelf wordt die geladen en breng ik hem naar het raam. Ik zie de vorkheftruck ook wel staan maar blijkbaar is efficiëntie niet van belang. Samen werken is belangrijker. 

Tegen 10:30 is het pauze. Ik laat Kaat uit en drink in de keuken een kopje koffie en geniet wat van het zelfgemaakte brood.  

Nadien word ik uitgenodigd om mee te helpen wat afvalhout te verstoken. Gezellig muziekje erbij en vuurtje maken. Ik had kunnen schrijven “ik krijg de taak toegewezen” maar zo werkt het hier niet. Je wordt uitgenodigd mee te helpen en nee is ook een totaal geaccepteerd antwoord. Maar vanzelfsprekend zie ik dat wel zitten. Om 13:30 is het lunch (heerlijke soep en een curry) en einde werkdag. Ik heb er natuurlijk nog een baan naast dus na de lunch werk ik wat en doe nog wat administratie. De rest heeft zich teruggetrokken naar het eigen verblijf voor een middagdutje, doet een boodschap of vermaakt zich aan het open vuur in de keuken. Ik verneem dat er voor vanavond karaoke, biljarten, tafeltennissen en wellicht een drankspelletje op het programma staat. Oké, kan ik mee leven 😉 Ik duik met Kaat de camper in voor een dutje. 

Maiden Voyage: Orval

Maiden Voyage: Orval

Na een korte periode gewenning en het in de camper slapen op Julianastraat 60 A werd het tijd voor de maiden voyage. Vanzelfsprekend naar de abdij van Orval, want waar anders heen? Inmiddels zou ik het wel weten. De trip naar Orval had ik gekoppeld aan een etentje en een borrel met een vriendin in Utrecht. 

Als je ergens heengaat is het handig om te weten waar je de camper gaat parkeren. Ik had gekozen voor de Werkspoorkathedraal. Ruimte, weinig overlast voor buurtbewoners en het cafe van de Leckere om de hoek. Daar hebben we dan ook gegeten alvorens naar het smartlappenfestival in het centrum af te zakken. 

Bij terugkomst bleek ik recht voor de ingang van een technoparty te staan die tot maarliefst 07u00 ‘s-morgens zou duren. Heb maar een kaartje gekocht ipv te gaan slapen. Verkassen had geen zin omwille van de biertjes en het feit dat de straat was afgesloten.

Bestemming Orval

 

Made – Utrecht – Orval – Luik – Made. Bij elkaar een kleine 800 kilometer. Prima te doen in de camper, die rijdt zichzelf. 

Voor de overnachting tussen Utrecht en Florenville had ik gezocht op “saloon” in de buurt van Orval. Ik houd van mistroostige cafés en moest denken aan Bar de Miserie uit de serie Chantal (VRT). En jawel hoor. Prachtige tent met dito mensen en geen enkel probleem als ik daar de nacht bleef staan. Daags erna al vroeg naar Orval. Maandagochtend, ik was de eerste en enige gast voor de ruïne en het museum. Heerlijk om solitair op eigen tempo doorheen te slenteren, leest u vooral de bijschriften van de foto’s.

Brouwerij Feys

De eerste paar maanden van mijn nieuwe bestaan ga ik meewerken aan een project via Work Away. Op dit platform kan je deelnemen aan sociaal culturele projecten op vrijwillige basis, vaak in ruil voor kost en inwoning. Mijn reguliere baan is makkelijk te combineren.

Ik heb een project gevonden in Alveringem, een klein plaatsje in de Westhoek (B). Vlakbij Frankrijk, vlakbij de kust én vlakbij de abdij van Westvleteren. Cafe Bij de Witten (diverse jaargangen Orval in de kelder!) is op fietsafstand.

De Westhoek, het wilde westen van Vlaanderen. Ieper, Poperinge, Westvleteren, veel brouwerijen en de kust! Ik weet wel waar ik naar toe ga. 

Brouwerij Feys is een oud industrieel pand wat ooit dienst deed als één van de grootste Belgische bierbrouwerijen: Brouwerij-mouterij Feys-Callewaert (1865 – 1965). Nu is het een sociaal cultureel woongemeenschap waar mensen van over de hele wereld kort of lang verblijven en helpen het pand en de omgeving te onderhouden en te exploiteren. Het is vrijwilligerswerk maar wel tegen kost & inwoning. De camper krijgt ook zijn eigen plekje met stroom en water.  

Wat mijn taak daar gaat zijn weet ik nog niet. Van alles en nog wat. Event-management, website & socials, horeca en natuurlijk ook onderhoud van gebouw en tuin. Ik begrijp dat er zelfs weer bier gebrouwen wordt en ze op het moment druk zijn met het aanleggen van een plukbos. Genoeg te doen en te beleven!

Op 1 december begin ik voor ten eerste 2 maanden. Maar gezien het enorme potentieel, het gebied en de huidige activiteiten (feesten & partijen, kajak verhuur, kunstbeurs, etc etc) zou het best eens wat langer kunnen zijn. Ik heb er in ieder geval enorm veel zin in! 

Tip: Bekijk de foto’s op Facebook. Het is alsof je woont in een museum.

Oja: Een paar jaar geleden organiseerde ik voor Het is Koers! het bourgondisch fietsweekend op kampeerboerderij Maedelstede. We fietsten de toertocht 100 jaar Groote Oorlog (WO1), gingen bier halen bij Westvleteren en de Struise Brouwers en hadden een hoop lol. Voor de mensen die erbij waren, Brouwerij Feys ligt in die streek, op ongeveer ongeveer 10km van Maedelstede en Westvleteren.

 

Eurekamobil 680 BAS

Een Euramobil 680 SB uit 2000 met 200K op de teller. Van buiten gedateerd maar functioneel. Binnenin heeft de vorige bewoonster een hoop veranderd naar haar eigen creatieve zin. De indeling is dus niet meer standaard en dat is mooi. Wat te denken van de gouden accenten in keuken gecombineerd met een oudpaars behang? Het goud komt terug op het plafond van de slaapkamer. De cockpit is aangekleed in suede cq nepleer. Het obligate treinzitje is eruit gehaald en vervangen door een bank langs de zijkant en een televisiemeubel. Onder de zitbank zit een poezenluikje welke ook mijn hond kan activeren met zijn huisdierenregistratie-chip!

In 2000 werd het Eura Mobil interieur nog van hout gebouwd. Dat heeft voor mij grote voordelen! Hout is maakbaar. Behangen, verven, zagen: alles kan. En gezien ik nogal lomp ben is het allemaal ook makkelijker te repareren dan voorgevormd plastic. De dame in kwestie heeft hier ook gebruik van gemaakt door het aanbrengen van spotjes en speakers doorheen de hele camper. Al met al tal van aanpassingen die mij zeer bevallen. Qua interieur ga ik afmaken waar ze aan begonnen was. Onbewerkt hout ga ik bekleden met kurk en waar nodig nog kleine cosmetische aanpassingen. Voor de rest is de camper lekker kitsch en blijkbaar pruim ik dat prima, zélfs het oudpaarse tegeltjesbehang en de gouden accenten.

Qua auto is het een Fiat Ducato 2.8 JTDI met iets meer dan 200.000 op de teller. Heel veel campermerken gebruiken dit model. De diesel is onverwoestbaar en sterk genoeg om over de hoogste bergen te geraken. De mijne heeft ook nog eens het AL-KO chassis wat schijnbaar nogal wat voordelen heeft. Dat is mooi meegenomen, maar ik ben allesbehalve technisch dus het zal allemaal wel.

De schotel op dak is aardig maar blijft ongebruikt, want tegenwoordig heb je prima 5G routers voor onderweg. De snelheid van de verbinding en de wifi in de camper is momenteel beter dan thuis! In de camper zitten 2 schermen met alle apps die ik gebruik: netflix, prime, HBO en canal digital voor tv. Last but not least heb ik een tablet naast het stuur voor navigatie en spotify en klaar is BAS. Superhandig dat je tegenwoordig een tablet kunt koppelen aan de smartphone zodat je een soort van digitale carkit krijgt. 

Wat nog moet gebeuren is de elektra. Offgrid is het modewoord dus er komen 4 x 100 watt zonnepanelen op dak en 2 zware lithiumaccu’s onderin. Binnenkort heb ik afgesproken met Paul, een goede kennis en tevens eigenaar van Garage van Eijk (geen famillie :D) welke mij gaat helpen met het plaatsen van de panelen, omvormer en accu’s en eventueel vervangen van alle bedrading. Wellicht vervang ik dan wel alle GU5.3 spotjes voor G10 slimme spots. Dan kan ik eindelijk het licht uitdoen door 2 x te klappen.

Oja, tijdens Black Friday ga ik shoppen voor een versterker, subwoofer en evt. vervanging voor de achteruitrijcamera zodat ook deze via het tablet bekeken kan worden. En wie weet een discobal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Camper gekocht!

Het laatste voertuig wat ik kocht was een oude auto en die betaalde ik met een krat bier. Daarna heb ik altijd lease-auto’s of auto’s gereden die niet in mijn bezit waren. En nu heb ik een camper gekocht!

Een paar weken op marktplaats en diverse sites gekeken naar modellen. Lijstjes met voor- en nadelen van diverse modellen, onderstellen en dies wat meer zij. Mijn lang gekoesterde droom om ooit in een A-Team busje te rijden is vervlogen, want daar kan ik niet in wonen. En ze zijn ook niet echt zuinig te noemen.

Mijn eerste huis kocht ik binnen een dag. In de krant kijken welke huizen te koop waren, bank gebeld, makelaar gebeld en het appartement bezichtigd en gekocht. Je kan met dit soort dingen heel lang twijfelen, en achteraf zijn er altijd mitsen en maren. Ik houd echter niet van twijfelen.

Na een weekje rondstruinen op de digitale marktplaatsen ben ik naar een mooie compacte camper gaan kijken. Een Hobby 600 Compact. Het oudere model heeft iets weg van een Amerikaanse bus. Ik had al bijna toegehapt maar besloot er – hoe volwassen! – nog een nachtje over te slapen. Die avond nog een rondje marktplaats gedaan en steeds weer bleef ik terug komen bij die ene camper. Niet persé mooi, maar de indeling is creatief aangepakt door de kunstzinnige bewoonster. Ik stuur haar een berichtje en al snel een reactie dat ik de volgende ochtend van harte welkom was.

Er was meteen een klik met de verkoopster van de Euramobil. Ze heeft me de camper laten zien, haar verhaal verteld en we hebben een rondje gereden. Deal! Ze was net aan het verhuizen naar een tiny house in de tuin van haar ouders omwille van medische redenen. Tevens de oorzaak van het moeten verkopen van de camper. Haar behulpzame achterneef, een ietwat gesjeesde kraanmachinist die in zijn vrije tijd wat met BMW’tjes deed, wist te melden dat er boven nog 2 zware bedden stonden. Hoewel het geen vraag was, ben ik mee gaan helpen met de verhuizing. De bezichtiging van nog een andere camper die middag was immers niet meer nodig.

De Euramobil Fiat Ducato 680SB uit 2000 met ongeveer 200.000 op de teller is van mij. Ik ben er heel blij mee. Ik voel me ook enigszins bezwaard omdat ik iets gekocht heb wat de verkoopster helemaal niet wilde verkopen. Door de persoonlijke klik wilde ze niet de vraagprijs en vroeg beduidend minder. Omwille van diezelfde klik en de redenen van de verkoop stond ik erop toch de vraagprijs te betalen. Lekker socialistisch. Maar zo zijn we.

Gelukkig hebben we de foto’s nog!

We gaan scheiden

Zo omstreeks de dag dat we op de kop 25 jaar samen waren, halverwege juni 2022, spraken we voor het eerst over de mogelijkheid dat we niet samen verder wilden. De details zal ik u besparen maar na verloop van tijd spreken we wellicht van “uit elkaar gegroeid”. 

Natuurlijk komt zoiets niet uit de lucht vallen, we zaten al een tijdje in de vicieuze cirkel van verwijten maken en elkaar de maat nemen.

Na het besluit kwam een tijdje rouw, vervolgens berusting en uiteindelijk gedoe over hoe je eigenlijk 2 vergroeide levens kan ontvlechten, vooral financieel gezien. En we hebben twee kinderen. Ook niet onbelangrijk 😉 Onder leiding van een mediator hebben we wat knopen doorgehakt. We zijn eruit. 

De kinderen en Renate willen graag in het huis in Made blijven wonen. Financieel gezien moet dat net lukken als ik niet al te veel geld meeneem.

Zonder al te veel geld en met de huidige hypotheekrente van 4% is kopen voor mij geen optie en huren vind ik zonde van het geld. Dus wellicht maar eens een oude droom afstoffen: een camper!

Als je dat idee eenmaal in de kop hebt zitten, lees je her en der dat je echt niet de enige bent die voor een nomadenbestaan kiest na een ingrijpende verandering. En ik was al bezig met ontspullen dus dat is mooi – minder – meegenomen.

To zover het verleden, op naar de toekomst.

Welkom.

De meeste mensen kennen mij wel. Zoniet? Lees dit even.

Ik kan een heleboel niet en een helehoop wel, zie hier!

Wat ga ik doen in de toekomst? Dingen. Allereerst de scheiding tot een goed einde brengen en eropuit met de camper.