Brouwerij Feys, momenteel niet actief als brouwerij, is een enorm complex van 9000 vierkante meter. Een hoop gebouw, een hoop grond. Gelegen in het verre Westhoek aan de dode IJzer. Mijn eerste inzet bij workaway. Op 1 december vertrek ik uit Made en 4 uurtjes later kom ik aan bij het imposante gebouw. Ik parkeer de camper voor de poort en loop met Kaat een rondje door de buurt. Veel Belgischer kan je het niet krijgen, heerlijk!

Ik bel mijn contactpersoon en wordt binnengelaten. Ik krijg een korte rondleiding: WC, douches, gezamenlijke ruimtes en mag de rest zelf ontdekken. Ik loop door zalen, bibliotheken, fitnessruimte, filmruimte en kom her en der andere “workawayers” tegen. In totaal zijn het er nu 11 waarvan 5 dames en 6 heren. Uit Argentinië, Israël, Nederland en weet ik veel waar nog meer vandaan. Dat kom ik nog wel te weten, of niet. Het is heerlijk los hoe hier met elkaar omgegaan wordt. 

Ik parkeer de camper in de tuin en loop buiten een rondje met Kaat. Kippen, katten, schapen, moestuin, vuurplek, schuurtje (alwaar ook een workawayer verblijft) en nog een andere camper. Via de gezamenlijke app krijg ik de uitnodiging mee te voetballen. We spelen een potje 4 tegen 4. Iedereen geeft elkaar de ruimte en de complimenten voor een slechte pass en excuses voor een lichte overtreding zijn niet van de lucht. Hoe sociaal kan je met elkaar omgaan? Erg fijn. Een uurtje later is het een gelijke stand en afgelopen. Tijd om te douchen en aan te schuiven bij de gezamenlijke maaltijd in de woonkeuken. Rond 21:00 ga ik terug naar de camper en val bijna direct in een lange diepe tevreden slaap.

Ik word wakker op de eerste volledige dag. Ontbijt rond 08:30, werkbespreking en aan de slag. We moeten kinderkopjes versjouwen naar de eerste verdieping alwaar ze gebruikt gaan worden als fundering voor een zelfgemaakte rocket stove. Iedereen pakt een steen en legt hem onder het raam waar ze via emmers en een touw naar boven worden getakeld. Ik pak een kruiwagen en als vanzelf wordt die geladen en breng ik hem naar het raam. Ik zie de vorkheftruck ook wel staan maar blijkbaar is efficiëntie niet van belang. Samen werken is belangrijker. 

Tegen 10:30 is het pauze. Ik laat Kaat uit en drink in de keuken een kopje koffie en geniet wat van het zelfgemaakte brood.  

Nadien word ik uitgenodigd om mee te helpen wat afvalhout te verstoken. Gezellig muziekje erbij en vuurtje maken. Ik had kunnen schrijven “ik krijg de taak toegewezen” maar zo werkt het hier niet. Je wordt uitgenodigd mee te helpen en nee is ook een totaal geaccepteerd antwoord. Maar vanzelfsprekend zie ik dat wel zitten. Om 13:30 is het lunch (heerlijke soep en een curry) en einde werkdag. Ik heb er natuurlijk nog een baan naast dus na de lunch werk ik wat en doe nog wat administratie. De rest heeft zich teruggetrokken naar het eigen verblijf voor een middagdutje, doet een boodschap of vermaakt zich aan het open vuur in de keuken. Ik verneem dat er voor vanavond karaoke, biljarten, tafeltennissen en wellicht een drankspelletje op het programma staat. Oké, kan ik mee leven 😉 Ik duik met Kaat de camper in voor een dutje. 

Na een korte periode gewenning en het in de camper slapen op Julianastraat 60 A werd het tijd voor de maiden voyage. Vanzelfsprekend naar de abdij van Orval, want waar anders heen? Inmiddels zou ik het wel weten. De trip naar Orval had ik gekoppeld aan een etentje en een borrel met een vriendin in Utrecht. 

Als je ergens heengaat is het handig om te weten waar je de camper gaat parkeren. Ik had gekozen voor de Werkspoorkathedraal. Ruimte, weinig overlast voor buurtbewoners en het cafe van de Leckere om de hoek. Daar hebben we dan ook gegeten alvorens naar het smartlappenfestival in het centrum af te zakken. 

Bij terugkomst bleek ik recht voor de ingang van een technoparty te staan die tot maarliefst 07u00 ‘s-morgens zou duren. Heb maar een kaartje gekocht ipv te gaan slapen. Verkassen had geen zin omwille van de biertjes en het feit dat de straat was afgesloten.

Bestemming Orval

Made – Utrecht – Orval – Luik – Made. Bij elkaar een kleine 800 kilometer. Prima te doen in de camper, die rijdt zichzelf. 

Voor de overnachting tussen Utrecht en Florenville had ik gezocht op “saloon” in de buurt van Orval. Ik houd van mistroostige cafés en moest denken aan Bar de Miserie uit de serie Chantal (VRT). En jawel hoor. Prachtige tent met dito mensen en geen enkel probleem als ik daar de nacht bleef staan. Daags erna al vroeg naar Orval. Maandagochtend, ik was de eerste en enige gast voor de ruïne en het museum. Heerlijk om solitair op eigen tempo doorheen te slenteren, leest u vooral de bijschriften van de foto’s.